رشته علمی: کشاورزی

ابو زکریا یحیی بن محمد، مشهور به ابن عوام، از اشبیلیه در اسپانیای اسلامی بود. او در اوایل قرن ششم ه.ق به دنیا آمد و تحصیلات خود را در زمینه های مختلف گسترش داد. او مطالعاتش را در زمینه ی کشاورزی و گیاه شناسی را عمق بخشید و در این قلمرو بنابر نیاز زمان کارهای شایسته ای انجام داد و بالاخره در سال 580 ه.ق از دنیا رفت.

مطالعه در زمینه ی کشاورزی، در اسپانیای اسلامی، از قرن پنجم ه.ق شروع شد و به طور مداوم گسترش یافت. ابن وافد و محمد تقناری، گیاه شناسان برجسته ای بودند که باغ های ملوکانه را برای شاهزادگان حامی شان توسعه دادند و همچنین رساله هایی نوشتند که بیشتر در زمینه ی گیاه شناسی بود. کشاورزان و گیاه شناسان اشبیلیه که در زمینه ی کشاورزی کتاب نوشتند در این عرصه بازده بالایی داشته و عامل تحول بودند. یکی از آنها ابوعمر احمد بود که « المغنی » را در سال 466 ه.ق نوشت و ابوالخیر و محمدبن ابراهیم بن بسال در زمینه ی کشاورزی « کتاب الفلاحه » نوشتند.

ابن عوام با استفاده از آثار گذشتگان و منابع دیگر، حدود صد سال بعد اثر مشهورش « الفلاحه » را نوشت که از جامعیت خاصی برخوردار بود تا جایی که ابن خلدون در مقدمه به آن اشاره کرد. نقل قول های از از پیشینیانش و همچنین، مشاهده های خود او در زمینه ی جنبه های مختلف کشاورزی، به ارزش این اثر افزود. کتاب او علاوه بر مطالب زراعت و کشاورزی، اطلاعاتی کافی درباره ی مسائل اقتصادی و روستایی را نیز ارائه کرده است. در کتابش انواع سبزی ها و محصولاتی مثل: نیشکر، برنج، پنبه و گندم مورد بحث قرار گرفته است. راه و روش رشد محصول های مختلف و استفاده از شخم زدن و گردش زراعی، ثبت گردیده است. همچنین او توضیح داد که برنج در باران و بدون آبیاری نیز می تواند رشد کند. راه هایی که کتان از طریق آنها رشد می کند را توضیح داد، زیرا از نظر او کتان گردش زراعی دارد. طبق تجربه ی قبلی، گندم هر سال در همان زمین رشد می کرد، ولی برای بارور کردن بهتر آن، می بایست به طور متناوب با محصول های دیگر از قبیل جو ترکیب شود. ایده هایی که ابن عوام بیان کرد و نظریه هایی که در زمینه های مختلف مطرح نمود تاکید می کند که در جامعه ی اسلامی اسپانیا، هم برای کشاورزی وسیع و هم برای کشاورزی متمرکز، نگرانی هایی وجود داشت.